Ronde van Vlaanderen

Voorbeschouwing Ronde van Vlaanderen

Door: Patrick Brok

Zeg je Oude Kwaremont, de Paterberg, de Koppenberg en de Kruisberg dan denk je uiteraard aan de Ronde. En zeg je de Ronde, dan denk je aan het jaarlijkse spektakel op de Vlaamse bergjes en kasseistroken. Juist, op zondag 18 oktober staat voorjaarsklassieker najaarsklassieker Ronde van Vlaanderen op het programma. 

Gaan we een nieuwe clash tussen Van Aert en Van der Poel zien? Gaat Deceuninck-QuickStep met hun sterrenformatie met de zege aan de haal of wint man-in-vorm Mads Pedersen? Of wint er net als vorig jaar een outsider? Kortom… wie volgt Alberto Bettiol op als winnaar van de Vlaamse Hoogmis?

In het wielergekke Vlaanderen is geen publiek welkom. Jammer, maar in deze tijden van het coronavirus meer dan begrijpelijk. Om de kans te verkleinen dat mensen langs de route gaan staan, heeft de organisatie een publieksverbod opgelegd op alle hellingen en kasseistroken. Kijk via de tv en luister naar het commentaar van Michel en Zjosé is het devies. Even geen Vlaamse feestdag, maar ingetogen genieten van wielrennen, zolang het nog kan.

Parcours

De 104e editie van Vlaanderens Mooiste gaat over bijna 250 kilometer en heeft een lange vlakke aanloop vanuit startplaats Antwerpen. Na ruim 80 kilometer doemen pas de eerste kasseistroken op. Na de keien van de Lippenhovestraat en de Paddestraat is na 100 kilometer koers de eerste helling van de dag: de Kattenberg. 

Na de eerste beklimming van de Oude Kwaremont (2200 à 4%), halverwege koers, volgen de hellingen en kasseistroken elkaar in rap tempo op. Het moment dat de vluchtgroep van de dag uiteen zal klappen en dat in de groep favorieten voorzichtig het kaf van het koren wordt gescheiden.

Met nog 55 kilometer te gaan beklimmen de renners het duo Oude Kwaremont/Paterberg (360 meter à 12,9%), de inleiding van de finale. Daarna volgen de Koppenberg (600 meter à 11,6%), Steenbeekdries (700 meter à 5,3%) en de Taaienberg (530 meter à 6,6%). Als ook de Kruisberg (2.500 meter à 9%) is bedwongen zitten we op 27 kilometer van de finish in Oudenaarde.

Terwijl wij zelf thuis aan een lekker speciaal biertje lurken, moeten de renners nog eens vol aan de bak. In het laatste deel van de tweede reeks heuvels stuiteren de renners via de kasseien van de Mariaborrestraat naar de scherprechters van Vlaanderens Mooiste: de Oude Kwaremont en de Paterberg. Na deze steile puist is het nog slechts 13 kilometer tot aan de finish.

Krijgen we net als de laatste jaren een solo overwinning of volgt er weer eens een sprint? Het kan alle kanten op. De favorieten van deze klassieker kunnen in beide scenario’s hun slag slaan.

Laatste 10 winnaars Ronde van Vlaanderen:

2019 Alberto Bettiol

2018 Niki Terpstra

2017 Philippe Gilbert

2016 Peter Sagan

2015 Alexander Kristoff

2014 Fabian Cancellara

2013 Fabian Cancellara

2012 Tom Boonen

2011 Nick Nuyens

2010 Fabian Cancellara

Favorieten

Veel mensen hebben het over de hernieuwde strijd tussen Wout van Aert en Mathieu van der Poel. Het modder gooien tussen de giganten uit de cross wordt breed uitgemeten in de media in de week na ‘het incident’ bij Gent-Wevelgem. Uiteraard zijn beide klasbakken favoriet om de Ronde van Vlaanderen op hun naam te schrijven, maar er zijn meer kapers op de kust. En, mede door de afgelasting van Parijs-Roubaix, zal er nog meer gepiekt worden om vandaag in Oudenaarde juichend over de streep te komen.

Wout van Aert

De kopman van Jumbo-Visma heeft een ongekend succesvol jaar, dat hebben we al vaak besproken. Na het WK Wielrennen, waarbij hij twee keer zilver pakte (zilver won en goud verloor), nam hij even welverdiende rust. Van Aert wilde nog drie keer knallen: Gent-Wevelgem, de Ronde en Parijs-Roubaix. 

Van de eerste koers weten we hoe het afliep. En de laatste gaat vanwege het coronavirus niet door, dus alles op alles om in 2020 een tweede monument te winnen. Voor Jumbo-Visma is Van Aert de onbetwiste kopman. Mike Teunissen is de schaduwkopman. De geletruidrager van 2019 reed een prima Gent-Wevelgem, waarin hij 18e werd. Ook Grøndahl Jansen, Eenkhoorn, Roosen, Lindeman en Wynants zitten bij de selectie.

Mathieu van der Poel

Vorig jaar maakte Poeleke indruk in de Ronde van Vlaanderen. Hij werd vierde, maar we herinneren allemaal nog zijn imposante achtervolging na zijn val aan de voet van de Oude Kwaremont. Mathieu van der Poel kwam opnieuw vooraan de koers, maar maakte daarna de fout om niet met winnaar Bettiol mee te springen. Van zijn debuut heeft hij geleerd. Twee weken terug voerde hij een indrukwekkend nummertje op in deze regio in de slotrit van de BinckBank Tour.

De zesde plaats in Luik-Bastenaken-Luik, de tweede plaats in de Brabantse Pijl en de negende plaats in Gent-Wevelgem zijn op papier ‘tegenvallend’, maar Luik was een dag na de BinckBank Tour en in Gent leek hij op het eind niet meer te kunnen (of hij lette alleen op zijn grootste rivaal…).

Deceuninck-Quick Step

Namens de Belgische ploeg zijn er vijf favorieten. Julian Alaphilippe maakt zijn debuut in Vlaanderens Mooiste en overal waar hij aan de start verschijnt, kan hij winnen. Vorige week versloeg de Fransman Van der Poel in de Brabantse Pijl. Naast de wereldkampioen zijn ook Stybar, Lampaert, Asgreen (de nummer 2 van 2019) en Senechal kanshebbers om een topklassering te rijden over het heuvelachtige parcours. 

Alberto Bettiol

De winnaar van vorig jaar Alberto Bettiol was vorig jaar een outsider. Dit jaar wordt er wel rekening gehouden met de renner van EF Pro Cycling. Zondag werd hij vierde in Gent-Wevelgem, dus met zijn conditie zit het goed. Een back-to-back-overwinning kan dus ook zomaar. Met onder andere Sebastian Langeveld en Sep Vanmarcke heeft de Amerikaanse ploeg nog twee ijzers in het vuur.

Mads Pedersen

De wereldkampioen in 2019 stapte woensdag in de Scheldeprijs af vanwege een lichte blessure. Waarschijnlijk uit voorzorg. Ik vraag me af of de Deen een blessure heeft. Ik vermoed dat de ploegleiding niet wil zeggen dat hij de Scheldeprijs slechts als trainingsritje zag voor deze Ronde van Vlaanderen. 

Zondag won Mads Pedersen nog Gent-Wevelgem. Hij versloeg na een vermakelijke finale Senechal, Trentin en Bettiol. Met deze prestatie en zijn eerdere tweede plaats in 2018 is hij één van de grote favorieten. Zijn ploeggenoot bij Trek-Segafredo Jasper Stuyven is ook een podiumklant.

De overige kanshebbers dan. Namens CCC geen Greg Van Avermaet aan de start. Wel stuurt het Matteo Trentin als kopman naar Antwerpen. Oliver Naesen (AG2R), Stefan Küng (FDJ), Tim Wellens, John Degenkolb (Lotto Soudal), Soren Kragh Andersen en Tiesj Benoot (Sunweb), Nils Politt (Israel), Michal Kwiatkowski (Ineos), Dylan Teuns en Sonny Colbrelli (Bahrain) en oud-winnaars Alexander Kristoff (UAE) en Niki Terpstra (Total Direct Energie) zijn ook grote namen die de Ronde op hun palmares bij kunnen schrijven.

De start van de Ronde van Vlaanderen is zondagochtend om 9.45. Sporza begint om 9.00 al met de uitzending. Goedemorgen! Een ‘ik-blijf-lekker-op-de-bank-hangen-in-mijn-joggingbroek-dag’.  

Tot slot: een leuk quizje om te doen!

Time for a Tour of Flanders quiz⁉️ Test your knowlegde and have a chance to win a race cap signed by @WoutvanAert 🧢✍️

Take the quiz here⤵️

— Team Jumbo-Visma cycling (@JumboVismaRoad) October 16, 2020

Gent - Wevelgem

 

De maand oktober is aangebroken. Normaal gesproken wordt de aandacht in België nu naar de moddermannen en vrouwen omgezet. Lekker met een biertje en zak warme patatten langs de kant kijken naar topsporters die hun longen uit de borstkasten fietsen. Een hele mooie tak van sport en waar het lijkt een ideale basis is om grote dingen te kunnen doen binnen het wegpeloton. 

Dit jaar ligt het allemaal anders. Het Vlaams voorseizoen is aangekomen. De Brabantse Pijl is een prooi geworden voor de kersverse wereldkampioen. Julian Alaphilippe won met een haartje van Mathieu van de Poel. Het begin van een bedevaart met als eindpunt Oudenaarde.  Gent-Wevelgem zou je kunnen zien als een avonddienst die voorafgaat aan de Hoogmis. Voor de Vlamingen zijn deze wege van heilige aart. Dat het allemaal afgelast dreigde te worden zou een ramp zijn voor de zuiderburen. En toch zal het allemaal waarschijnlijk toch nog gaan gebeuren. Europa houdt zijn hart vast als het gaat om de corona uitbraak. Steeds groter wordende brandhaarden zorgt dat de paniek op loopt. In Nederland is er al met de rode streep korte metten gemaakt met de wielerwedstrijden. In Frankrijk staat Parijs- Roubaix zo wankel als het Bos van Wallers en La Vuelta moet het allemaal nog maar voor elkaar krijgen. De Belgen lijken vooralsnog niet bang te zijn voor afgelasting. Alles voor de Ronde denk ik dan.

Gent-Wevelgem hoort voor de ronde. Vanaf Ieper zullen ze een lange aanloop hebben van zo'n 130 kilometer hebben naar de eerste heuvels. De Scherpenberg, De Vidaigneberg, De Baneberg en De Monteberg.zijn onder andere korte scherpe klimpartijen . Verder zijn er uiteraard de kasseien stroken die niet mogen ontbreken in het Vlaamse land.  Wie Gent-Wevelgem zegt moet ook Kemmelberg zeggen. Een kasseienklim vanuit Kemmel. Binnen 700 meter wordt het alleen maar steiler tot de steile want vlak onder de top bij de uitkijktoren Belvedere. Drie keer tegen deze korte kuitenmartelaar op. Na de laatste keer klauteren is het wel nog 35 kilometer naar de finish in Wevelgem. Het redelijk kleine blok met klimmetjes en kasseistroken maakt deze wedstrijd vaak net niet hard genoeg om verschil te maken. Hoe ze ook hun best doen om het parcours aantrekkelijker te maken, meestal is het een grote groep die hier om de winst vecht. Ook dit jaar hebben de meeste ploegen hun snelle mannen met trein en al opgesteld. 

In het verleden is het bijna altijd die sprint aan het einde. Wel vol met afgematte mannen. De sprinter die hier wint hoort niet bij de koekenbakkers. Als je naar de lijst met winnaars kijkt zie je meestal een wereldtopper . Denk aan voorbeeld Flandrienen Briek Schotte en Rik Van Looy. Grootmeester Anquetil,Hinault en Merckx wonnen hier. Hollandse stampers als Raas,Lubberding, Solleveld en Van Vliet. Ook raspaarden uit het sprinters gilde zoals Cipolini, Boonen, Freire en Tom Steels. En de laatste jaren zie je Peter Sagan, Greg van Avermaet en Alexander Kristoff winnen in Wevelgem. De meest bizarre editie is wel die van 2005. Waar onze Belgische vrienden vaak met vingers wijzen naar onrecht werden ze hier wel erg geholpen. Oud Rabo renner Juan Antonio Flecha was zeker van de winst. Tot dat er een stel auto,s Nico Mattan netjes terug in het wiel brachten van onze Jan Anton Pijl. Lekker uitgerust kon Nico die editie op zijn palmares zetten. 

Team Jumbo-Visma heeft zijn superster in de ploeg. De man die alles kan zal ook deze wedstrijd weer hard aanpakken. Samen met Mathieu van der Poel zal hij de heuvelzone aanpakken om toe te slaan. Verder heb je Mike Teunissen en Pascal Eenkhoorn die hem waarschijnlijk lang kunnen steunen en zelf zelf mee kunnen doen als Woutje zijn dag niet heeft. Want hoe lang kan van Aert het hoge vormpijl volhouden? Amund Grondahl Jansen wil nog wat moois laten zien voor zijn vertrek. Verder zijn Van der Hoorn, Roosen en Wynants opgesteld. Een mooie ploeg waar zeker iets mooi mee te doen is.

De tegenstand zal vurig zijn. Veel ploegen lopen op hun laatste adem en zijn bezig met een eindsprint. Kristoff  zal zijn titel willen verdedigen. Sam Bennett is een stoere Ier met de kracht van de groene trui. Als het te zwaar wordt zullen Stybar,Asgreen of Senechal er vol in duiken. Lotto-Soudal heeft binnenzak sprinter Ewan en Duitse krachtpatser John Degenkolb. Oliver Naesen wil zo graag winnen in Vlaanderen en wil buiten zijn Wheelie titel wel een echte prijs winnen. De sjeiks uit Bahrein hebben Colbrelli, Cavendish en Garcia-Cortina uit te spelen. Trentin voor CCC en Ackerman voor Bora-Hansgrohe. EF heeft waarschijnlijk zonder Donald Duck maar met Bettiol en VanMarcke een paar kleppers mee. Kan Cees Bol door de heuvels heen en wat dacht je van oud wereldkampioen Mads Pedersen? Matthieu van der Poel zal zijn misstap in de Brabandse Pijl goed willen maken Voor Ineos is het Kwiatkovski voor de prijzen. Zoals je leest zal TeamJumboVisma het niet cadeau krijgen. Aan de andere kant zullen ze ook niets uit delen. Het zal sowieso een heerlijke herfstdag worden in Vlaanderen. 

Geniet er van.

De Wielerbizon 

LUIK - BASTENAKEN - LUIK

 

Leon Houa was de naam van de man die voor het eerst Luik Bastenaken Luik wist te winnen. In 1892 om precies te zijn. De Tour de France was nog niet eens een gedachte toen het Monument uit de Ardennen werd geboen. La Doyenne dat staat voor ouderdomsdeken geeft aan dat de LBL de Grootvader van alle klassiekers is. 

De meeste mensen zijn wel eens met de auto richting Frankrijk of verder gereisd . Via Maastricht kom je dan in Luik uit. Een grauwe vieze stad wat alleen maar ellende uitstraalt. Via de lange weg langs het water volg je de snelweg richting Luxemburg. Als je dan onderweg bent kijk je naar links om in de verte een kruis te zien. Deze staat boven op een onmenselijk steile weg.  Het lijkt alsof de weg parallel uit de snelweg omhoog het grote niets in duikt. Waarschijnlijk zit er op de bijrijders stoel iemand die roept dat het gekkenwerk is om daar met een auto tegenop te rijden. Op dat moment zal je het daar roerend mee eens zijn. Niemand gaat met een auto tegen de La Redoute op. Vanaf Remouchamps zit je op de fiets en als je onder een bruggetje doorrijdt begint aan de rechterzijde de gruwelijke klim. Eerst inderdaad naast de snelweg om vervolgens links af te draaien. Hier beslist dit rottig bergje om nog maar iets steiler te worden. Het geluid van je zware ademhaling wint het van het gebulder van die snelweg.  Kruipend en slingerend beklim en bedwing de de scherprechter uit Lui Bastenaken Luik. 

Al jaren lang sluit LBL de lange rij van voorjaarsklassiekers. Meestal is het deelnemersveld een mooie mix van klassiekerspecialisten en ronderenners. De mannen die Vlaanderen en Roubaix in de benen hebben nemen het dan op tegen de renners die vol in de voorbereiding zitten op  de Giro of de Tour. Dit jaar is het pas het begin. LBL start samen met de Waalse Pijl het voor in het najaar. De Tour de France en het WK zijn achter de rug en het seizoen schiet in 1 streep door. De Giro d,Italia is 2 dagen bezig met in hun veld een aantal LBL specialisten. Andere komen uit de Tour en zijn of nog net super of net opgebrand. Deze editie zal waarschijnlijk nog onvoorspelbaarder zijn dan normaal. Bij de start weten ze dat de weg richting de koekenstad Bastogne redelijk vlakkig is. Een groep zal waarschijnlijk wegrijden en het peloton laat ze gaan. De lange afstand van 257 kilometer zal een slijtage veroorzaken. Als de wind op de koppies gaat staan is het een energievreter. Pas op de weg terug begint het heuveld te regenen. De Ardennen zijn meedogenloos. Vanaf Houfalize zal de martelgang gaan beginnen. Voor de vrienden van de Mountainbike is deze streek erg geliefd of juist bevreesd. De LBL heeft gewoon een erg lang voorspel dat al slopend kan zijn. Pas de laatste 100 kilometers zijn eigenlijk toonaangevend voor een goede Luik Bastenaken Luik. In deze streek worden vaak de toerversies van deze koers gereden. In Stavelot zijn er de Wanne, de Stockeu en de Haute-Levee die voorafgaan aan de Col du Rosier die met zijn 4,4 kilometer de langste van de dag is. Vaak zijn de beklimmingen kort en steil. Ook tekenend voor de Ardennen is dat het wegdek na alle bommen en granaten nog steeds niet is opgelapt. Als een Alberto Tomba ben je bezig om de kuilen te omzeilen. Na deze serie kuitenbijters is er de benenbreker uit Remouchamps. In de achtertuin van Philippe Gilbert is het La Redoute. Het kaf is van het koren gescheiden en als je nu nog in de kop van de wedstrijd zit ben je een klasbak van voormaat. De Cote des Forges fungeert als springplank voor de Valkenrots. Een laatste klim van ruim een kilometer en 11% heerlijk steigerend asfalt. De Roche-aux-Falcons voelt aan alsof je een ongetemde Zwarte hengst uit de Sierra Nevada moet bedwingen. Nog een laatste kans voor de niet sprinters om een genade klap uit te delen. Vorig jaar was het Fuglsang die zijn zege hier veilig stelde. Een afdaling en lang vlak slotstuk maken La Doyenne af. Op de Boulevard d,Avroy is het vaak een enkeling of een klein groepje dat binnenfietst. 

TEAM JUMBO VISMA:

Jonas Vingegaard is een talent die mooie dingen kan gaan doen in de toekomst. Voor vandaag zullen Tom Dumoulin en Primoz Roglic de generaals zijn. Twee mannen die al weken slopen en gesloopt worden. Wanneer is de tank leeg? Dumoulin reed een sterke wegwedstrijd op het WK en zou hier moeten kunnen uitblinken. Roglic is mentaal wel erg uitgedaagd. Het verlies van de Tour op de dramatische wijze zal hem niet in de koude kleren gaan zitten. En uiteraard hebben de Belgen er geen probleem mee om vers gemalen zout in die wonden te strooien. Via de bekende kanalen was het zondag prijsschieten op de Sloveense superheld. Hij had Woutje moeten helpen en hoe kon iemand zo egoïstisch zijn. De LBL is voor Primoz natuurlijk een ideale middelvinger naar de hatende jongens en meisjes. Verder is er Laurens de Plus die de weg terug gevonden lijkt te hebben. Ook een erg groot talent die hopelijk nog wat moois kan laten zien voor de Zwart Gele brigade.

De Concurrentie:

Dat er een verse winnaar komt is zeker. Geen Fuglsang aan de start. Wel is er de wereldkampioen en wellicht de beste puncher van dit moment. Julian Alaphilippe zou best wel eens een regenboog kunnen laten schijnen in Luik. Ook de veelvraat uit de Tour de France Tadej Pogacar is nog niet uitgegeten. Hij is nog wel te porren voor een Luikse Wafel of Bastogne koek. Tiesj Benoot die berenwerk leverde op het Ferrari circuit van Imola. Zou Kwiatkowski eindelijk weer eens voor zichzelf mogen rijden?  Een briljant talent dat als jaren vast zit in een Skynet.  Met hem in de Ineos brigade zal één van de kampioenen uit de laatste decennia staan. Christopher Froome lijkt alle ballen richting La Vuelta te gooien. En dan Where is Woutje Poels De Tour werd een lange lijdensweg voor hem nadat Nice hem fataal werd. Is hij voldoende hersteld voor een huzarenstukje in zijn achtertuin? Voor de rest zijn er veel toppers uit de Tour die deze er aanplakken. Landa, Porte, Kámna, Van Avermaet, Caruso, Schachmann, Herada en meer zijn erop of erover qua vormpeil. Op het moment van schrijven zijn nog niet alle selecties bekend. Zeker zullen er nog meer kleppers aan de start staan. Het parcours zal hoe dan ook geen genade tonen. Hopelijk blijven de corona brandhaarden ver weg al lijkt het een steeds grotere rol te krijgen in de wedstrijden. Vooralsnog wordt het een hete nazomer te beginnen met een heus Ardennen Offensief. De TJV mannen zullen zeker in de frontlinie te verwachten zijn maar het vuur zal aan de schenen gelegd worden. Ze zullen moeten knokken om kans te maken want de concurrentie is moordend.

De WIELERBIZON !

De Waalse Pijl

De Waalse Pijl

Eigenlijk behoeft de Waalse Pijl geen uitgebreide voorbeschouwing om te weten hoe de winnaar bepaalt zal worden. Het liedje is al jaren hetzelfde: 200 kilometer aan veelbelovend parcours om uiteindelijk in een massasprint te eindigen op de flanken van de Muur van Huy in, hoe kan het ook anders, Huy.

Jarenlang was Alejandro Valverde de alleenheerser op het steilste stuk weg dat Wallonië te beiden heeft. Die hegemonie werd twee jaar geleden doorbroken door Jullian Alaphilippe (de laatste 6 edities kennen hierdoor slechts 2 verschillende winnaars), die qua stijl de perfecte opvolger is van ‘El Imbatido’. Kortgezegd moet de Waalse Pijl eigenlijk gewoon beschouwd worden als het officieuze WK voor puncheurs: wie kan de meeste watts gedurende zo’n 3,5 minuut op de tellers tevoorschijn toveren? Een ding is in ieder geval zeker: er komt een nieuwe ‘wereldkampioen puncheur’, want de titelverdediger heeft besloten even te moeten uitrusten na het behalen van die andere wereldtitel.

Kansen TJV

Jumbo-Visma treedt aan met een tamelijke sterke ploeg. Na zijn WK-deelname liet kopman Dumoulin aanvankelijk nog doorschemeren de Waalse Pijl over te slaan, maar is desondanks toch van de partij. Zijn laatste deelname in de Waalse klassieker stamt uit 2016, waar hij 22e werd. Voor de meest noemenswaardige prestaties van de Limburger in een tocht richting 'de Muur' moeten we echter terug naar 2015. Toen reed Dumoulin, na een derde plaats bij de proloog in Utrecht, richting de eerste plek in het algemeen klassement van de Tour, maar maakte een valpartij plotsklaps een einde aan deze droom. Dumoulin kan rekenen op de hulp van schaduwkopman, kersverse vader en puncheur-in-wording Vingegaard. In de ondersteuning kunnen zij bovendien rekenen op de terugkerende Laurens de Plus die volledig fit zeker mee had kunnen doen om de prijzen. Echter keert de Plus zoals gezegd terug va een slepende blessure die hem bovendien Grio-deelname heeft gekost. Om eerlijk te zijn acht ik de kansen van TJV voor de eindoverwinning nihil. Het zou interessant zijn als de ploeg een van haar kopmannen mee vooruit stuur in een vroege vlucht om zo op twee paarden te kunnen wedden. Echter is in Huy de gezamenlijke aankomst meestal net zo zeker als de dagelijkse zeeuwleeuwenshow in de dierentuin daar, en dan hebben Vingegaard en Dumoulin simpelweg niet het vermogen om de beste te kunnen volgen.

De concurrentie

Zoals gezegd is de grootste uitdager woensdag niet van de partij. Alaphilippe zal zijn moeten toezien hoe zijn opvolger in ieder geval een nieuwe winnaar wordt. Als grootste kanshebbers worden namen als Pogacar, Hirschi, Kwiatkwoski en Ulissi genoemd, waarvan de eerste drie op het WK bewezen prima in orde te zijn, de laatste werd afgelopen jaar derde. Verder gelden als belangrijke outsiders met een goede punch Adam Yates, Wellens en Theuns.

terug naar TJVSupporters

BinckBank Tour

Door: Patrick Brok

Voorbeschouwing BinckBank Tour

Wie o wie volgt Laurens de Plus op als winnaar van de BinckBank Tour? Niet in ieder huishouden zal deze vraag gesteld worden. Zelfs niet in de huiskamers van wielerliefhebbers. De wielerkalender is zó vol dat je amper kunt bijkomen van de vorige koers. Maar goed, waar hebben we het over: het is een feest om zoveel wielrennen te zien. 

De BinckBank Tour staat voor de deur en start dinsdag 29 september, twee dagen na het wereldkampioenschap in Imola. Door de coronapandemie een maand later dan gepland. Ook de startplaats van de wielerronde van Nederland en België is verplaatst. Geen Dokkum, maar Blankenberge. De koers van de Lage Landen kent daarnaast geen zeven, maar vijf etappes. Een uitgeklede koers en veel veranderingen. Maar, wat nog altijd fier overeind staat is de immer spectaculaire ontknoping op de Muur van Geraardsbergen.

Het deelnemersveld is minder imposant als andere jaren, maar wat wil je ook. Alle renners die hun pijlen hebben gericht op de klimklassiekers La Fleche Wallonne (30 september) en Luik-Bastenaken-Luik (4 oktober) zijn er sowieso niet bij. Maar ook de Giro d’Italia staat voor de deur. Op de slotdag van de voormalige Eneco Tour barst juist de strijd om de roze trui los in Italië. 

Parcours

Over de deelnemers en kanshebbers hebben we het zo, eerst nemen we een blik op het parcours. 

29/09 – Etappe 1: Blankenberge – Ardooie (132,1 km)

30/09 – Etappe 2: Vlissingen (individuele tijdrit) (11 km)

01/10 – Etappe 3: Philippine – Aalter (165,7 km)

02/10 – Etappe 4: Riemst – Sittard-Geleen (195,4 km)

03/10 – Etappe 5: Ottignies-Louvain-la-Neuve – Geraardsbergen (185 km)

Etappe 1

De openingsrit gaat over vlakke wegen in West-Vlaanderen. Een uitgelezen kans voor de sprinters. Vanuit badplaats Blankenberge trekt het peloton naar Ardooie. Hier maken we weer kennis met de Super Checkpoints en de Gouden Kilometer, waar traditioneel de strijd om de seconden én de nevenklassementen plaatsvindt. In en om het West-Vlaamse Ardooie rijden de renners driemaal een plaatselijke ronde. Aan het eind van de openingsetappe volgt de massasprint. Wie kroont zich tot eerste leider van de ingekorte ronde?

Etappe 2

Op dag twee staat in Vlissingen de individuele tijdrit op het programma. Slechts 11 kilometer lang, helemaal vlak, maar wel met een aantal haakse bochten. Vorig jaar pakte wereldkampioen tijdrijden Filippo Ganna de zege vóór Jumbo-Visma-aankoop Edoardo Affini en onze eigen Jos van Emden. Zij zijn er in 2020 niet bij. De wind kan een rol spelen, zo langs de Boulevard en in de Duinen van Vlissingen. 

Etappe 3

Op de derde dag is de start opnieuw in Zeeland. Vanuit Philippine blijven de renners even over de vlakke wegen van Zeeuws-Vlaanderen knallen. Via de Sluiskiltunnel wordt vervolgens opnieuw België bereikt. De route slingert zich ten noorden van Gent op weg naar finishplaats Aalter. Hier zijn drie lokale rondes en evenals vorig jaar zal een massasprint onvermijdelijk zijn. In 2019 werd Dylan Groenewegen nipt verslagen door Sam Bennett. Beide sprinters zijn er dit jaar niet bij. 

Etappe 4

Op vrijdag 2 oktober trekt het peloton grotendeels door Limburg. Na de start in het Belgische Riemst passeren de renners vele korte hellingen, waaronder de Bemelerberg, Sibbergrubbe, Kleverberg én de Cauberg. Alle riemen vast op de tweede passage van de Cauberg in Valkenburg, want daar is vandaag de Gouden Kilometer. Een bonificatiesprint waarbij driemaal drie, twee en één seconde klaarligt. De finish ligt aan het Tom Dumoulin Bike Park in Sittard-Geleen. 

Volgt daar een sprint? Is er een ontsnapping van een kleine groep vluchters? Of gaan de favorieten voor de eindzege elkaar het leven alvast zuur maken.

Etappe 5

Op de slotdag wordt de BinckBank Tour traditioneel beslist in wielerstad bij uitstek Geraardsbergen. De aanloop vanuit Ottignies-Louvain-la-Neuve is licht glooiend, maar de renners en de wielerliefhebbers kijken vooral verlekkerd naar de vier pittige omlopen in en om de finishplaats. Op de Denderoordstraat, de Bosberg en op de Muur van Geraardsbergen kunnen de renners koers maken. Wie is de sterkste klimmer? Wie verteert de kasseien het beste? 

De laatste jaren wisten hier Oliver Naesen, Michael Matthews en Jasper Stuyven juichend over de streep te komen, maar ging de eindwinst naar respectievelijk Laurens de Plus, Matej Mohoric en Tom Dumoulin.

Deelnemers

In de editie van 2019 waren de Belgen oppermachtig. Jumbo-Visma-renner De Plus stond op de hoogste trede van het podium en werd daarbij vergezeld door Naesen en Tim Wellens. Mike Teunissen was op de zesde plaats de beste Nederlander.

Voor Jumbo-Visma is hij ook de absolute kopman. Een fitte Teunissen kan hier zomaar strijden om de eindzege. Maar Jumbo-Visma heeft meerdere troeven op het klassieke parcours. Ook Pascal Eenkhoorn, Taco van der Hoorn, Timo Roosen, Bert-Jan Lindeman, Amund Grøndahl Jansen en Maarten Wynants rijden de wielerronde. 

Omdat de Nederlandse ploeg geen absolute favoriet aan het vertrek heeft, zullen niet alle ogen gericht zijn op ze. En dat kan een voordeel zijn voor de ploeg. Want waar twee honden vechten om één been, loopt een derde ermee heen.

Op de startlijst staan drie oud-BinckBank-Tour winnaars. Niki Terpstra (eindwinnaar in 2016), Zdenek Stybar (2013) en Edvald Boasson Hagen (2009 en 2011) staan aan het vertrek, maar gelden niet tot de vier grootste favorieten voor de eindzege. Op een goede dag kunnen ze uiteraard wél voor de ereplaatsen rijden. 

Favorieten

Wie zijn dan wél favoriet? Al snel denken we aan de mannen die zich voorbereiden op de (Vlaamse) eendagsklassiekers in oktober. Mathieu van der Poel, Oliver Naesen, Søren Kragh Andersen, Stefan Küng en Mads Pedersen zijn voor mij dé te kloppen mannen. 

Van der Poel sloeg eerder het WK over en gaf als voorbereiding op de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix de voorkeur aan de BinckBank Tour. Een koers die de Nederlands kampioen eigenlijk op het lijf geschreven is. Maar met de aanwezigheid van zijn ploeggenoot Tim Merlier zal VDP zich waarschijnlijk niet mengen in de massasprints. 

Naesen won vorig jaar op De Muur, maar zag net als in 2016 dat er één iemand beter was overall. Ieder jaar rijdt hij een kort klassement, maar dit jaar kan het wel eens raak zijn voor de 30-jarige Vlaming.

Kragh Andersen won onlangs op imponerende wijze twee Touretappes en is misschien wel de beste man in vorm. Met Jasha Sütterlin en de nummer twee van het Nederlands Kampioenschap Nils Eekhoff heeft Team Sunweb nog twee schaduwkopmannen in hun selectie.

Pedersen sloeg het WK over, omdat het parcours te zwaar voor hem was. De uittredend wereldkampioen is wél in Nederland en België te bewonderen. In de Tour liet hij wederom zien over een sterk eindschot te beschikken. 

Outsiders

Deceuninck-Quick Step heeft met Stybar, Yves Lampaert en Florian Senechal drie troeven. Sep Vanmarcke noemen we altijd bij de kanshebbers, maar 2020 is nog lang niet zijn jaar. Ook Ivan Garcia Cortina, Sonny Colbrelli, Jasper Philipsen en Dion Smith behoren tot de outsiders. En, zoals gezegd, kunnen Teunissen, Terpstra en Boasson Hagen ook de vijfdaagse koers op hun naam schrijven.

Philippe Gilbert staat alsnog ook dinsdag aan het vertrek. In vorm of niet: het is een grote naam waar zeker rekening mee gehouden moet worden. Ik vraag me af of de Belg écht hersteld is van zijn val in de eerste etappe van de Tour. In de sprints kijken we naast de eerder genoemde mannen ook naar topper Pascal Ackermann, ex-topper Mark Cavendish en toptalent Ethan Hayter. 

Sterrenverdeling

**** Van der Poel, Naesen

*** Kragh Andersen, Pedersen, Stybar, Küng

** Teunissen, Vanmarcke, Garcia Cortina, Lampaert, Gilbert

* Roosen, Philipsen, Smith, Terpstra, Boasson Hagen, Colbrelli, Eekhoff

terug naar tjvsupporters

Tirreno-Adriatico

Door: Patrick Brok 

Terwijl de Tour de France in volle gang is, staat er ook in het wielergekke Italië een wielerkoers op het programma. En niet de minste. De Tirreno-Adriatico staat voor de deur. Normaal in het voorjaar, maar nu in september. Vorig jaar pakte Primoz Roglic nog de eindwinst op de slotdag in de Koers van de twee zeeën.

 

Het is alweer de 55e editie. Een gekke editie. Normaal staat de Tirreno altijd tegelijkertijd met Parijs-Nice op de wieleragenda, maar door de uitbraak van het coronavirus werden alle Italiaanse koersen in maart uitgesteld. Ditmaal geldt de wielerkoers niet als voorbereiding op Milaan-Sanremo, maar op de Giro d’Italia. Alle grote namen voor de Giro staan aan de start en willen eens checken hoe hun vormpijl is.

 

Parcours

Een blik op het parcours dan. Wat als eerste opvalt is dat er geen zeven, maar acht etappes zijn uitgetekend tussen de Tyrreense Zee en de Adriatische Zee. Zoals ieder jaar heeft de Tirreno een mooie mix tussen sprint- en bergetappes, aankomsten voor de puncheurs en een afsluitende tijdrit.

 

Etappe 1: Lido di Camaiore - Lido di Camaiore (133 km)

Terwijl het Tourpeloton geniet van een welverdiende rustdag, wordt op maandag 7 september het peloton in gang geschoten in Lido di Camaiore. Geen ploegentijdrit, maar direct de eerste kans voor de sprinters. In rondjes rondom de startplaats wordt driemaal de Pitoro beklommen, maar dat zijn geen obstakels waarbij de sprinters in de problemen komen. De laatste vijftig kilometer zijn zo vlak als een biljartlaken.

 

Etappe 2: Camaiore - Follonica (201 km)

Op dag 2 krijgen de renners meer dan 200 kilometer voor de kiezen. Maar het zijn opnieuw niet de meest moeilijke kilometers. Vanuit Camaiore passeren we Pisa en Livorno aan de mooie Italiaanse kust. In de slotfase rijdt het, waarschijnlijk voltallige peloton, een rondje van 30 kilometer rondom Follonica. Voor de tweede dag op rij een kans voor de sprinters.

 

Etappe 3: Follonica - Saturnia (217km)

De finishplaats van gisteren is vandaag de startplaats. In de Tirreno gaan ze het binnenland in en zal er serieus geklommen moeten worden. Ruim 3000 hoogtemeters moeten de renners overwinnen op de vele heuvels onderweg. Iemand als Mathieu van der Poel zal smullen bij het zien van dit parcours. Tweemaal rijdt het peloton de Poggio Murella op, waarvan de laatste top op zo’n tien kilometer van de finish ligt. Een muur van 1.6 kilometer met een stijgingspercentage van 10.7%. Ook de laatste kilometer loopt licht omhoog, dus puncheurs, kom er maar in!

 

Etappe 4: Terni - Cascia (194 km)

Op de vierde dag is het woord aan de klimmers. Ruim 130 kilometer loopt de weg langzaam omhoog. Oftewel voorspel voor een ware apotheose in de bergen. Allereerst de Forca de Gualdo, een klim van 10.1 kilometer aan 7,6%.

 

Na een korte afdaling gaat het direct weer omhoog. Maar de afdaling van de Rifugio Perugia, het hoogste punt van deze ronde, is een ander verhaal. In 18 kilometer gaan ze van 1500 meter hoogte naar slechts 600 meter om vervolgens weer de duizend meter te doorbreken bij de beklimming van de Ospedaletto. Uiteindelijk dalen we naar de finish in Cascia. De favorieten van de Tirreno moeten uit hun hok komen.

 

Etappe 5: Norcia - Sassotetto (202 km)

Oeh la la, klimmers opgelet! Etappe 5 is de koninginnenetappe. Geen dag om slechte benen te hebben dus. Voor het eerst finishen we bergop na een lange dag klimmen. De slotklim, de Sarnano, is een steile puist, waarbij serieuze verschillen gemaakt kunnen worden. Gaan de kanshebbers voor de Giro elkaar vandaag het leven zuur maken? Dacht het wel!

 

Etappe 6: Castelfidardo - Senigallia (175 km)

Op de zesde dag kunnen de renners weer even bijkomen. Na een wat heuvelachtige beginfase is het parcours weer lekker vlak. Als de sprinters de bergetappes overleefd hebben, zijn zij weer aan het woord. Anders zal een groep aanvallers vandaag een gooi willen doen naar de dagzege.

Etappe 7: Pieve Torina - Loreto (181km)

Het kan zomaar zijn dat de aanvallers vandaag de kans krijgen. De meer klassiekerrenners zullen verlekkerd naar dit heuvelachtige parcours kijken. Op, af. Op, af. De laatste kilometer loopt ook weer aardig omhoog, dus de winnaar van vandaag moet een goede punch in zijn benen hebben.

Etappe 8: San Benedetto del Tronto (individuele tijdrit - 10km)

De Tirreno wordt traditioneel afgesloten met een individuele tijdrit van 10 kilometer rond San Benedetto del Tronto. Met Rohan Dennis, Victor Campenaerts en onze eigen Jos van Emden staan waarschijnlijk de drie grootste kanshebbers aan de start. Maar belangrijker: wie wordt de opvolger van Primoz Roglic als eindwinnaar van de Tirreno-Adriatico?

 

Deelnemers

Een ding is wel zeker: voor Jumbo-Visma komt er geen tweede overwinning op rij, zoals het voormalige Rabobank dat in 2005 (Oscar Freire) en 2006 (Thomas Dekker) wel deed. TJV komt met Pascal Eenkhoorn, Paul Martens, Christophe Pfingsten, Timo Roosen, Mike Teunissen, Jos van Emden en Maarten Wijnants naar Italië. Een groep vrijbuiters dus, zonder duidelijke kopman.

 

Aangezien alle klassementstoppers in de Tour de France aanwezig zijn, of -in het geval van Steven Kruijswijk aan het herstellen is van zijn blessure-, gaat TJV niet voor het klassement. Laurens de Plus was normaliter de kopman, maar hij is nog steeds niet genoeg hersteld van zijn blessure. Ook zijn deelname aan de Giro is in gevaar.

Teunissen rijdt zijn eerste koers weer sinds de hervatting van het seizoen, dus het is afwachten of hij zich kan mengen in de sprints of in de twee klassiekeretappes (etappe 3 en 7). Pascal Eenkhoorn zal zich ook weer willen tonen. De Coppi e Bartali sloot hij uitstekend af met een sprintzege. Kan hij die lijn doortrekken in dit sterkere deelnemersveld? Ook de overige renners hebben een vrije rol. Zo zal er iedere dag bekeken worden wie als pion naar voren geschoven wordt.

Primoz Roglic won in 2019 de Tirreno. Foto: Cor Vos.

Favorieten

Maar wie zijn dan wel de favorieten in de Tirreno?

 

Astana heeft met Jakob Fuglsang en Aleksandr Vlasov voor mij de twee topfavorieten op papier. Beide renners verkeren in uitstekende vorm en weten wat afmaken is. De jonge Rus won vorige maand bijvoorbeeld de Giro dell’Emilia en werd ook derde in de door Fuglsang gewonnen Ronde van Lombardije.

 

Chris Froome en Geraint Thomas werden door INEOS buiten de Tourselectie gelaten. En dat is dan toch een bijzonder vreemd gezicht om tijdens de Tour dit Britse tweetal elders te zien koersen. Thomas zal de Giro rijden, terwijl Froome in de Vuelta uitgespeeld wordt. Kunnen ze overtuigen? Zien zij de Tirreno puur als training? In elk geval hoor je altijd rekening te houden met deze twee toppers.

 

Voor Mitchelton-Scott wil Simon Yates hoge ogen gooien. Of is het toch Adam? Normaal koerst Adam altijd in de Tirreno. Evenals vorig jaar. Toen kwam hij één seconde te kort om de overwinning te grijpen. Simon krijgt met onder andere Jack Haig en Jumbo-Visma-aanwinst Edoardo Affini met zich mee.

 

Vincenzo Nibali weet wat winnen is in deze ronde. Zowel in 2012 en 2013 was hij de sterkste en ook dit jaar wil hij hoge ogen gooien. Ook al is de Giro zijn hoofddoel, in eigen land wil de Haai van Messina laten zien dat hij het kunstje nog niet verleerd is. Hij moet het hierbij zonder Giulio Ciccone doen, die deze week positief testte op corona. Pieter Weening staat wel tot zijn beschikking.

 

Team Sunweb stuurt Wilco Kelderman en kersverse Jumbo-Visma-aanwinst Sam Oomen de wei in. Ik verwacht van hen dat ze mee gaan spelen in het klassement, maar een podium? Dat is misschien net iets te hoog gegrepen.

Outsiders en sprinters

Naast al deze mannen kunnen ook Rafal Majka, Michael Woods, Rui Costa, Dylan Teuns, James Knox en Carl Frederik Hagen een goed klassement rijden. Ook Mathieu van der Poel is aanwezig in Italië. Met zijn ploeg Alpecin-Fenix heeft hij een wildcard gekregen en in de Tirreno zal hij echt wel zijn dagen uitkiezen. Samen met sprinter Tim Merlier kan hij ook nog eens voor dagsucces zorgen in de sprintetappes.

 

Naast dit duo van Alpecin-Fenix en onze Mike Teunissen zijn er nog meer sprinters aanwezig. Tot de deelnemerslijst behoren: Michael Matthews en Alberto Dainese (Team Sunweb), Pascal Ackermann (BORA-hansgrohe), Fernando Gaviria (UAE Emirates), Alvaro Jose Hodeg en Davide Ballerini (Deceuninck-Quick Step), Mark Cavendish (Bahrain McLaren) en Davide Cimolai (Israel Start-Up Nation).

 

Met dit deelnemersveld en dit prachtig uitgestippelde parcours kunnen we gaan genieten van acht dagen mooie koers. Bene, ti auguro una buona giornata. Oftewel, ik wens jullie veel plezier! 

NK Wielrennen (VAM BERG )

 INLEIDING:

In 2012 was het Thijs Zonneveld die met een briljant idee kwam. Hij wilde midden in het Nederlandse vlakke landschap een berg laten bouwen met een hoogte van 2000 meter. Er zou een veertien kilometer lange weg langs omhoog lopen. Mensen zouden binnen onze eigen landsgrenzen een eigen Alpe D,Huez hebben. Ik had dat jaar net de Marmotte uit gefietst. Dus dit plan lag helemaal in mijn straatje. Thuis na het ontbijt op de fiets stappen, even een bergje pakken en weer terug voor de lunch. Die Berg Komt Er was de naam. Helaas waren de plannen top maar lagen de kosten veel te hoog. We hebben even mogen dromen maar uiteindelijk moeten we toch een stuk reizen om het hooggebergte in te gaan. 

DE VAMBERG!

Alhoewel, toch is er een soort van Die Berg Komt Er geweest. In het Drentse Wijster ligt een geheel nieuwe berg. De VAM berg of de Col Du VAM voor vrienden. Eigenlijk niet meer dan een zooi ouwe meuk waar asfalt overheen is gelegd. De Vuilnis Afvoer Maatschappij had hier hun vuilnisbelt. Sinds 2018 mogen hier allerlei recreanten overheen lopen,fietsen,kruipen,steppen en welke manier dan ook. Vanaf drie kanten kan je er tegenop fietsen. Er is een aanloop vanuit de weg en vanuit het veld. Hij is 400 meter lang met een stukje steil en een strook kasseien op de top. Zelf heb ik deze puist in 2019 beklommen tijdens de Green Mountain Tour. Dit is met recht één van de beste toertochten die ik ooit heb gefietst

NK WIELRENNEN!. 

Zoals alles wat we voor beschouwen is ook het NK wielrennen anders dan anders. Lange tijd werd er getwijfeld of het door zou gaan. Veel renners zitten al maanden in een bubbel waarmee ze hopen corona te voorkomen. En uiteraard is bij iedereen bekend dat het seizoen er in principe door geramd wordt. Zelf ben ik erg content met het feit dat er toch een NK komt. een strijd voor het rood, wit en blauw. Het is gewoon een onderdeel van de hele route richting de Tour De France. Dat de driekleur door Frankrijk zal gaan lijkt onwaarschijnlijk. Niemand komt uit die bubbel en wat dat betreft is het worden van Nederlands kampioen van ondergeschikt belang ten opzichte van de Tour winst. Om het kampioenschap door te laten moest er ook nog wat veranderen aan het hele parcours. Alles moet achter gesloten hekken. Waar het wielrennen de sport van het volk is, zal het nu vooral eenzaam ronde,s afwerken worden. Op zondag 23 augustus, op de verjaardag van de Wielerbizon  gaat een groep Nederlandse wielerprofs op een parcours van 7,5 kilometer uitmaken wie Nederlands kampioen wordt. En in elke ronde zit de tofste vuilnisbelt van Nederland. Maar liefs 27 keer zal knallen ze er tegen op. Een korte explosie van zo,n 45 seconden. Telkens weer zal de voorraad aan fosfaten en andere energie bronnen worden aangesproken. Dit NK zal gewonnen worden door de man met de grote tank. Waar is Bram als je hem nodig hebt?  De laatste klim zal er een puncher zijn met veel inhoud die de trui zal veroveren.

DE KANSHEBBERS!

Dus nu hebben we het parcours bekeken en het profiel van de ideale kampioen voor ons liggen. Wie o wie past er bij? Er zal één naam door de meeste worden genoemd, "Mathieu van der Poel". Huizenhoog favoriet om deze wedstrijd te winnen. Tot nu toe loopt hij wel een beetje achter de feiten aan. Vaak het gevolg van pech maar toch . Deze wedstrijd kan hij erg gebruiken om de neus weer de positieve kant op te krijgen. Dan is de vraag uiteraard wie hem tegen zou moeten houden. Alle ogen zullen gericht zijn op de ploeg in vorm. Onze eigen Jumbo Visma die overal waar ze meedoen ook voor de prijzen fietsen. Met negen man sterk starten ze waardoor de rest zal verwachten dat TJV de wedstrijd controleert. Taco van der Hoorn, Pascal Eenkhoorn, Antwan Tolhoek en Koen Bouwman lijken hier de mannen te zijn die om de troon kunnen strijden. Nils Eekhof is de enige Sunweb renner die een weg moet proberen te vinden. Voor Niki Terpstra lijkt deze race nog iets te vroeg te komen na zijn gruwelijke val. Maar schrijf deze man nooit af. In zijn Franse ploeg zit ook Pim Ligthart die een punch we onder de knie heeft. Als Tom Jelte Slagter nou weer een keer op zijn topniveau kan acteren dan is hij een zware uitdaging van Van der Poel. Pieter Weening zou zeker niet misstaan als ouwe strijder in de driekleur. Jaren nadat hij Klóden met 1 millimeter klop gaf. Voor de rest zijn er nog een aantal blokken die eventueel een team strategie kunnen bedenken. En dan is er nog één echte cultheld. Vanuit de bergen van Burgos is daar Jetse Bol. In zijn paarse pakkie van de Spaanse wielerclub zal hij niet op een eindspurt wachten maar lekker in de kopgroep gaan zitten. En wie weet,  dan is alles mogelijk.

EINDWOORD

Geen publiek en een rondje tussen het HERAS hekwerk. Zondag zal het een dagje koers worden die je heerlijk vanuit je eigen woonkamer kan bekijken. Alles wijst op een winst voor Van der Poel. Maar de koers is pas klaar als zevenentwintigste VAM klim is geweest. Team Jumbo Visma hebben een sterk collectief met een paar serieuze kleppers. Hopelijk gaan ze niet als gekken de koers controleren maar spelen ze het slim. Boven alles staat dat er sinds lange tijd weer koers is in Nederland.  Pak je plak Drentse Turf en je bakkie troost en geniet van een fijn daggie NK wielrennen.

VEUL PLEZIER !

Terug naar TJVsupporters

 

 

Ronde van Lombarije

Door: Bram Ruber 

Wedstrijd: Ronde van Lombardije

Om u even mee te nemen in de weelde waarin wij wielerliefhebbers momenteel leven, aanstaande zaterdag staat namelijk het tweede monument in een week tijd op het programma: de Ronde van Lombardije. Normaal gesproken geldt ‘Il Lombardia’ als het zwaartepunt van de najaarse wielerkalender, nu moet het die eer delen met vrijwel iedere andere wedstrijd die dit jaar nog hoopt verreden te mogen worden. Ook anders: waar de renners zich doorgaans voorbereiden op alle mogelijke weersomstandigheden die de Italiaanse herfst te bieden heeft, zal komende zaterdag voornamelijk de hitte de meest bepalende weerfactor zijn. Zo zal deze editie van de koers van de vallende bladeren op voorhand al een gedenkwaardige zijn. Maar goed, dat dit jaar alles net éffe anders is, wisten we natuurlijk al.

De race, vaak geprezen om haar prachtige parcours, kent dit jaar haar 114^e editie en voert de renners door de heuvels van Lombardije. Normaal gesproken winnen hier altijd grote namen, vaak zelfs klassementsmannen die zich met hun laatste beetje vorm over de hellingen van Muro di Sormano en de Civiglio slepen. Afgelopen jaar wist Bauke Mollema hier nog voor een prachtige stunt te zorgen, door alle favorieten (waaronder Primoz Roglic) het nakijken te geven en als eerste de finishlijn in Como te bereiken. De jaren daarvoor kent het palmares nog veel andere grote namen, zoals Nibali, Pinot en Gilbert. Dat er geknald gaat worden staat eigenlijk altijd wel vast in Lombardije.

Parcours

Il Lombardia kent al jaren een tamelijk standaard parcours, dat wil zeggen de laatste 70 kilometer richting Como. De start wil nog wel eens verschillen, maar juist dit jaar heeft de organisatie ervoor gekozen om deze net zoals vorig jaar in Bergamo te organiseren. Deze Noord-Italiaanse stad kwam dit voorjaar namelijk vaak negatief in het nieuws als een de zwaarst getroffen plekken door toedoen van het coronavirus. De organisatie wil met ‘de magie van de koers’ een symbolische gebaar maken richting de lokale gemeenschap, die langzaam weer haar ritme vindt, en zo een hart onder de riem steken.

Nadat de renners rond het middaguur zijn vertrokken, doemt na 55 kilometer de eerste van zeven hellingen op die tijdens de ruim 231 kilometer lange rit bedwongen dienen te worden. De koers kenmerkt zich dan ook als erg zwaar, waardoor in het eerste gedeelte van de wedstrijd vaak een groep vluchters deze zege krijgt. Pas vanaf de Madonna del Ghisallo (vrijwel direct gevolgd door de Muro di Sormano: 1,9 km aan 15,8%, maximaal 25%), de derde klim op zo’n 167 kilometer, kan men doorgaans het eerste vuurwerk van de grote mannen verwachten. Vanaf hier is het nog 50 kilometer naar de finish en volgen de hellingen elkaar bovendien snel op. Een solo vanaf hier is in de voorbije jaren echter vaak te ver gebleken, al reden er toen nog geen buitenaardse wezens als Remco  Evenepoel rond in het peloton. 17 kilometer voor het einde bevindt zich de beroemde Civiglio, de helling waar wel meer dan eens de ronde is beslist. Deze wordt gevolgd door een technische afdaling en het lullige hellinkje (die na 225 kilometer fietsen waarschijnlijk niet meer zo lullig is) de San Fermo della Bataglia, voordat de rijders afdalen richting het prachtige Como, gelegen aan het gelijknamige meer.

Kansen TJV

Complete selectie:  BENNETT George; TOLHOEK Antwan; HOFSTEDE Lennard; BOUWMAN Koen; HARPER Chris; MARTENS Paul; VINGEGAARD Jonas.

Het mag duidelijk zijn dat niet alleen TJV-fans zullen gaan letten op iedere schermutseling die de geel-zwarte formatie zaterdag uithaalt. De voorbije dagen heeft namelijk bewezen dat de ploeg momenteel alles wat het aanraakt verandert in goud. Natuurlijk is er met de overwinningen van kopmannen Roglic en van Aert veel indruk gemaakt, maar in het specifieke geval van Lombardije zal Geogre Bennet de voornaamste reden zijn dat veel ploegen naar TJV kijken. Hij maakte woensdag jongstleden veel indruk met zijn overwinning in de Gran Piemonte, een traditionele voorbereidingskoers op Il Lombardia. Dat de Nieuw-Zeelander over goede benen beschikt bleek eigenlijk al in de Tour de L’ain, maar afgelopen woensdag zette hij hier met (pas) zijn tweede professionele zege een groot uitroepteken achter. Dit maakt dat hij zonder twijfel tot de kanshebbers voor de eindoverwinning behoort. Zeker wanneer men in acht neemt dat het parcours in de Gran Piemonte volgens Bennet zelf eigenlijk te licht voor hem was. Desondanks spelen er bij een monument altijd andere en grotere belangen en zal de concurrentie Bennet extra goed in de gaten houden na zijn verrichtingen. Hierdoor zal een sluipaanval, zoals Mollema die afgelopen jaar plaatste om de overwinning op te eisen, waarschijnlijk niet mogelijkheden behoren voor de Nieuw-Zeelandse klimmer. Als hij wil winnen zal hij simpelweg de sterkste moeten zijn en dat zal niet makkelijk gaan worden gezien het overige deelnemersveld.

De concurrentie

Er zijn traditiegetrouw heel wat namen die aanstaande zaterdag een gooi zullen gaan doen naar de overwinning. Om maar even een rijtje van outsiders op te noemen: Michael Woods, Tim Wellens (al had hij meer baat gehad bij een echte herfsteditie), Aranburu, Shachmann, Battaglin, de Marchi, Herrada, Hermans, Albasini, Kelderman, van der Poel (outsider, want de hellingen lijken toch iets te lang voor hem hier), Ulissi en Aru. Mochten deze mannen er allemaal afwaaien blijft er nog eens een peloton aan favorieten over die hoogstwaarschijnlijk om de knikkers zullen rijden. Zoals gezegd is na de ronde van Polen iedereen in het peloton nogmaals gewaarschuwd wat betreft Remco Evenepoel. Het parcours ligt hem, zijn ploeg is erg sterk, er zijn kansen voor de solo’s die hij zo graag hanteert om zijn overwinningen te behalen en hij is nu al in grootse vorm. Mocht het hem lukken om in zijn eerste poging Lombardije te winnen, kopieert hij het kunststukje van Damiano Cunego uit 2004, die de ronde daarna nog driemaal zou winnen. Ook geldt Jakob Fuglsang wederom als een van de favorieten. De Deen stelt nochtans een beetje teleur maar lijkt desondanks wel in vorm te zijn. Wellicht dat hij zaterdag de ban weet te breken. Ook van Richard Carapaz kunnen we veel verwachten, ook hij toonde in Polen aan prima in vorm te zijn door de puncheurs volledig te verrassen in een oplopende sprint. En dan is er nog het ietwat ongemakkelijke verhaal in het kamp van Trek-Segafredo, waar Mollema met prima vorm uit Frankrijk afdaalt om zijn titel te prolongeren en Vicenzo Nibali als absolute kopman en tweevoudig winnaar totaal niet in vorm is. Moet de haai van Messina misschien wel gaan knechten voor de nuchtere Groninger? Mijn chauvinistische objectiviteit neigt om deze vraag met een ‘ja’ te beantwoorden.

Voorspelling: een ongenaakbare Remco Evenepoel en een mooie top-5 notering voor George Bennet.